ضرورت توجه به منتقدین، معترضین و دگراندیشان
- "العالم
من لا یشبع من العلم و لا یتشبع به" (غرر الحکم، 1740) مولا علی فرمود: عالم
واقعی کسی است که احساس اشباع شدن ندارد و ادعا نمی‌کند من مجتهد و علامه دهر
هستم؛ ابن سینا با آن نبوغ و علم می گفت از علم‌آموزی آنقدر فرا گرفتم که فهمیدم
چیزی نمی دانم! حضرت موسی که جزو پیامبران اولوالعزم بود و به مقام خاص کلیم اللهی
رسید وقتی از خدا پرسید آیا از من عالم‌تر وجود دارد؟ خداوند فرمود آری و سپس خضر را
معرفی کرد!
مولا علی حلال مشکلت بود، می گفت اگر بخواهم حرف "ب"
بسم الله را تفسیر و تدریس کنم باید به اندازه بار هفتصد شتر کتاب بنویسم، با این
همه عظمتی که داشت در مناجات خود با خداوند می فرمود که من جاهل هستم و هیچ نمی
دانم! "مولی یا مولی، انت العالم و انا الجاهل و هل یرحم الجاهل ال
العالم" (مفاتیح الجنان، اعمال مسجد کوفه.)
اما ولی‌فقیه و مجتهدین سیاسی حامی او، به گونه ای برخورد می‌کنند
که گوئی خدای علم و فقاهت و معرفت هستند! اگر جز این بود [و چنین ادعائی نداشتند]
باید میزهای مناظره و مباحثه را برپا می‌کردند و به دگراندیشان اجازه ابراز نظر می‌دادند؛
از برخورد متکبرانه علمای این رژیم چنین برداشت می‌شود که آنها خیال می‌کنند عالم کل و اشباع شده هستند! [به قول امروزی
ها باید به چنین افرادی این پیامک را ارسال کرد: "آنکس
که نداند و نداند که نداند در جهل مرکب ابدالدهر بماند"!]
This is dummy text. It is not meant to be read. Accordingly, it is difficult to figure out when to end it. But then, this is dummy text. It is not meant to be read. Period.