زحل نیوز- درحالیکه گروهی از نمایندگان تلاشهای جدی خود
را برای مشخصشدن نام ۱۷۰
نفری که درجریان انتخابات مجلس هشتم از محمدرضا رحیمی کمک مالی
دریافت کرده بودند با جدیت ادامه دارد، اظهارات برخی از چهرههای برجسته اصولگرا حکایت
از آن دارد که آنها به چند و چون این اسامی واقف هستند. از جمله اظهارات اخیر اسدالله
بادامچیان که با قاطعیت گفته خیلی از این افراد درانتخابات سال ۸۶ رای
نیاوردند.
به گزارش زحل نیوز به نقل از سایت خرداد، هرچند تصوراینکه
کمکهای مالی رحیمی به نمایندگان قسمتی از یک برنامه شبکهای دربین اصولگرایان برای
پیروزی درانتخابات مجلس بوده باشد، چندان دور از ذهن نیست اما در همین دوماه اخیر که
بحث ورود چنین منابع مالی به پروسه انتخابات مطرح شده، نشانههایی قوی دال براطلاع
این جریان ازچنین اقدامات و پشتیبانیهایی ظهور کرده است. از جمله آخرین این نشانهها
سخنان اسد الله بادامچیان از چهرههای متنفذ جریان اصولگرا است.
اسدالله بادامچیان درمصاحبهای میگوید: «شاید درانتخابات
مجلس هشتم بود که دوستان رایحه خوش غیر از اینکه ما سه گروه با هم یکی شده بودیم درصدد
برآمدند که یک طیف ۱۸۰
نفری را به نمایندگی رایحه خوش به مجلس بفرستند که مجلس دراصل
دراختیار دولت قبلی باشد. اینکه آقای رحیمی درنامه میگوید ۱۷۰ نفر
نماینده این ۱۷۰
نامزد است نه ۱۷۰
نماینده؛ که درکنار تفاهمی که ما با هم کرده بودیم اینکار
انجام شد ما هم مایل به این کار نبودیم شاید شخص من که معمولا سعی میکنم تجربیاتم
را دراختیار دوستان قرار دهم تذکر دادم اما آنها درحلقه دولت قبلی نظرشان قطعا این
بود به همین علت هم هزینههایشان بالا رفت و گرفتار شدند و آقای رحیمی میگوید من
یک میلیارد و۲۰۰
میلیون تومان از آقای ابدالی گرفتم و به ۱۷۰ نماینده
دادم که پول عمدهای هم نمیشود. میشود نفری شش میلیون تومان، که با شش میلیون
تومان اگر هرکسی بخواهد خودش روی صحنه بیاید یک مقداری بیشتر از این که اگر بخواهد
کم خرج بکند هزینه میشود. به هرحال آن مشکل پیش آمد که آنها خیلیشان رای نیاوردند
که مجلس هشتم در مجموع اصولگرا شد.»
اینکه بادامچیان با قاطعیت میگوید خیلی از این افراد رای
نیاوردهاند تنها میتواند حکایت از این داشته باشد که او درجریان اسامی دریافتکننده
این کمکها بوده و میداند سرنوشت این نامزدها درآن انتخابات چه شده است. البته این
سخن یک وجه دیگر هم دارد. اینکه گفته میشود «خیلی شان رای نیاوردند» بدان معناست
که عدهای از آنها هم نهایتا توانستهاند وارد مجلس هشتم بشوند که به قول بادامچیان
یک مجلس اصولگرا بوده است. پیشتر هم چنین دست اظهارنظرهایی درباره سرنوشت این ۱۷۰ نفر
صورت گرفته بود. ازجمله حسین سبحانینیا، عضو هیات رئیسه مجالس هشتم و نهم که گفته
بود: «بسیاری از افراد ادعایی آقای رحیمی یا کاندیدا نبودند یا اصلا رای نیاوردند و
در مجلس نبودند و نیستند؛ عده قابل توجهی نیز نامزد نمایندگی بودند که رای نیاورند
لذا طرح چنین مسائلی با انگیزههای سیاسی از سوی جریانات خاصی برای حذف رقبا مطرح میشود.»
طبیعی است تا کسی از جزئیات پخش آن پولها درانتخابات مجلس هشتم و اسامی دریافتکنندگان
آن خبر نداشته باشد نمیتواند با چنین قاطعیتی درباره سرنوشت این افراد سخن بگوید.
براین اساس شاید بد نباشد که افرادی مانند بادامچیان یا سبحانینیا
از سوی نمایندگان پیگیر این موضوع مورد سوال قرار بگیرند که واقعیت آن لیست ۱۷۰ نفره
چه بوده است؟ علیالخصوص درشرایطی که در برخی از سایتها لیستی منتشرشده که ادعا میشود
مربوط به اسامی همین افراد است. برخی افرادی که اسم آنها دراین لیست ذکر شده شدیدا
این موضوع را انکار کردهاند و حتی در نامههایی به مسئولان خواستار پیگیری لازم
برای مشخص شدن واقعیت مساله شدهاند. آیا الان که افرادی در جریان اصولگرا اینگونه
کلیت سرنوشت آن لیست را روایت میکنند، بهتر نیست به جزئیات آن هم اشاره کنند تا از
برخی نمایندگانی که درمعرض تهمت قرار گرفتهاند اعاده حیثیت شود؟ آیا چنین کاری به
لحاظ شرعی و اخلاقی وظیفه افرادی چون بادامچیان و سبحانینیا نیست؟
ضمن آنکه باید توجه داشت شواهدی دال برعمیقتربودن ابعاد چنین
سازماندهی انتخاباتی وجود دارد. ازجمله یکی نقش افرادی چون محمدرضا باهنر درپخش کردن
چنین پولهایی در فرآیند انتخابات است که خود آن را تکذیب نکرده و تنها گفته «به عنوان
کسی که درانتخابات فعال بوده و هستم، اگر پولی گرفتم و خرج کردم، پاسخگو هستم.» تاکنون
محمدرضا باهنر به هیچ عنوان نقش خود درجریان کمکهای مالی رحیمی را تکذیب نکرده است.
نکته دیگر و مهمتر اما به سخنان مرتضی آقا تهرانی در برنامه شناسنامه برمیگردد.
جایی که او در بیان دلایلش برای حضور درانتخابات مجلس هشتم به صورت پر رنگ به نقش پیگیریهای
احمدینژاد و اعضای دولت او اشاره کرد و گفت که رئیس دولت نهم مستمرا پیگیر این بوده
آیا آقاتهرانی درانتخابات ثبت نام کرده یا نه. این موضوع هم نشان میدهد که احمدینژاد
با جدیت قصد داشته تا نیروی همسو با خودش را وارد پروسه انتخابات و نهایتا مجلس کند.
تا اینجای کار اصولگرایان و هواداران دولت محمود احمدینژاد
در سال ۸۶ نشانههای
مکرری دال بر اطلاعشان از فرآیند پخش پول بین نامزدهای مجلس هشتم بروز دادهاند.
براین اساس آنها دو راه برای اقناع افکارعمومی پیش رو دارند؛ یا اینکه سخنان قبلی
خود درباره برخی زوایای این جریان را تکذیب کنند یا اینکه با توضیحات بیشتر و بیان
جزئیات به آشکارشدن آن کمک نمایند. با توجه به اینکه اصولگرایان مدام از پاک بودن فعالیتهای
سیاسی و انتخاباتی خود دم میزنند، راهکار دوم نباید چندان برای آنها نگران کننده
باشد.