زحل نیوز- «محمدرضا پورشجری» وبلاگ نویس در بند، ١٢ اسفندماه
۱۳۹۳ به خاطر
آن‌چه اتهام «تبلیغ علیه نظام» خوانده شد، به دادسرای انقلاب کرج حاضر شد.
به گزارش زحل نیوز به نقل از سحام، دراین دادگاه «ایوب ابراهیمیان»
بازپرس پرونده، بولتن خبری تهیه شده از آقای پورشجری را با عنوان«فعالیتهای پورشجری
برعلیه نظام مقدس جمهوری اسلامی» را به وی نشان داد. گفته می‌شود در این بولتن حدود
٢١ فصل ازاین مجله با نام دختر وی (میترا پورشجری) شامل مصاحبه‌ها و فعالیتهای او بوده
است، مابقی فصول مربوط به نامه‌های محمدرضا پورشجری بوده است که در دوران دستگیری قبلی
و زندان انجام داده بود.
براساس این گزارش، آقای پورشجری درپایان این دادگاه، هیچ‌کدام
ازاتهامات تبلیغی را قبول نکرده و اظهار داشته فعالیتهای دخترش به عنوان فردی مستقل
به پرونده اتهامی وی مربوط نبوده و هیچ کدام از دیگرعناوین اتهامی مربوط به ٣٨ روز
آزادی وی نمی‌شود. آقای پورشجری اظهار داشته اگر مرتکب جرمی شده بود، باید درهمان دوران
قبلی زندان، محاکمه و رسیدگی می‌شد، نه این‌که پس پایان دوره محکومیت و درپایان محکومیت
چهارساله زندان، دوباره با اتهامات قبلی و پرونده سازی مجدد دستگیر شود.
محمدرضا پورشجری در پایان وقت رسیدگی، طی نامه‌ای به دادگاه
ذکر کرده است که دیگر به دادگاه نخواهند آمد و پروسه دادگاه و اتهامات آن را غیرقانونی
می‌داند و آن را در راستای پرونده سازی مجدد علیه خود ارزیابی می‌کند.
لازم به ذکراست محمدرضا پورشجری وبلاگ نویس ۵۴ ساله
است که به اتهام «تبلیغ علیه نظام»، «توهین به مقدسات» و «توهین به رهبری» به چهارسال
زندان محکوم شد و پس از پایان محکومیت آزاد و مجددا بعد از ٣٨ روز دستگیر شد!
وی چندی پیش دراعتراض به دستگیری مجدد و پرونده سازی‌های وزارت
اطلاعات و شرایط بلاتکلیف خود، اقدام به اعتصاب غذا کرد که پس از ١۶ روز
به حالت بی‌هوش به بیمارستانی در خارج از زندان منتقل شد و هم اکنون در وضعیت وخیم
جسمی به سر می‌برد.
پورشجری که از بیماری‌های قلبی و قند خون بالا و ورم پروستات
رنج می‌برد تا به حال تحت درمان موثر و جدی از سوی مسئولین زندان قرارنگرفته است.
گفتنی‌است براساس «اصل شخصی بودن مجازات»،اجرای مجازات فقط
باید بر مجرم اعمال گردد، نه براعضای خانواده و خویشان او. براساس این اصل حقوقی، آثارمجازات
فقط باید به مجرم محدود شود و نباید به اشخاص ثالث سرایت کند.
This is dummy text. It is not meant to be read. Accordingly, it is difficult to figure out when to end it. But then, this is dummy text. It is not meant to be read. Period.