زحل نیوز، کیوان کاظمینی بروجردی- ريحانه جباری پس از ۷ سال
تحمل زندان در فضای پر ابهام و درد به دار آويخته شد.
ما اعضای کارزار لغو اعدام (لگام) در کنار ديگر فعالان و شخصيت
های اجتماعی و مدنی در اردیبهشت امسال در نامهای با ابراز همدردی با خانواده سربندی
از ايشان درخواست نموديم که «خون را به خون نشويند» و « با اقدامی انسانی ريحانه را
که مرگ و زندگيش به تصميم آنان وابسته است به زندگی باز گردانند؛ با اين اقدام شايسته
خويش در جبران نواقص قانون گامی بلند بردارند و با اين بخشايش همه ی فعالان فرهيخته
و انسان دوستان خواهان بخشايش را مرهون همت خويش سازند. آنان بی گمان لذت اين اقدام
انسانی خود را خواهند چشيد و در معرض ستايش و تحسين انبوه هموطنانی که خواهان اين اقدام
دشوار اما ممکن شده اند، قرار خواهند گرفت».
اما افسوس که نه قوانين قضايی و نه خانواده مقتول راهی به رهايی
از چرخه خشونت و مرگ نگشودند. اين تصميم متأسفانه تنها به جان يک انسان پايان داد و
به هيچ رو باعث پايان يافتن ابهامات اين پرونده و آشکار شدن حقيقت نشد.
ما بارها اين نکته را در بيانيه های لگام يادآوری کرده ايم که
يکی از مصداقهای اصلی تعلق نگرفتن مجازات اعدام به متهمان، در نيافتن سرچشمه ی واقعی
جنايت و انتساب جنايت به افراد نامرتبط با آن بدون دريافتن سرچشمه واقعی جنايت بوده
است.
ما اعضا و موسسان کارزار لگام مجدانه از خانواده های دردمند
مقتولان و نيز از دست اندرکاران دستگاه قضا می خواهيم که يک بار برای هميشه به خود
آيند و در صدور و اجرای احکام اعدام، به ويژه اين گونه اعدامهای ناروا، نه لجاجت و
کين ورزی بلکه، ندای وجدان و مهر به انسان را در مقابل ديدگان خود قرار دهند و از تداوم
اين چرخه خشونت بپرهيزند.
به يقين اين گونه اقدامهای ناروا و قوانين خشونت افزا چهره ی
دستگاه قضای ايران را در انظار هم ميهنان و همه جهانيان هرچه بيشتر تيره خواهد کرد
و متأسفانه موجب نمايش تصويری زشت و تلخ از ايران عزيزمان در مقابل ديدگان جهانيان
خواهد شد.
ما بار ديگر تاسف و تاثرعميق خود را از اعدام ريحانه جباری اعلام
می کنيم و آرزومند آنيم که بار ديگر شاهد ستاندن جان انسان ديگری نباشيم.
اعضا و موسسان کارزار لگام
۴ آبان ۱۳۹۳
https://www.facebook.com/karzar.legam