ضرورت تاسیس رسانه ها و خبرگزاری های آزاد و نفی سانسور
- "ان
جائکم فاسق بنبإ فتبینوا"(حجرات، 6) آنکس که فاسقین ناقض حقوقبشر را شناخت
نباید به آنچه که از بلندگوی آنها درآمده اکتفا کند و بدون تحقیق و تفحص بپذیرد؛
در حکومت های مدعی اسلامیت باید رسانه های آزاد وجود داشته باشد تا مردم بتوانند
به اخبار صحیح دسترسی داشته باشند؛ اگر صرفا خبرگزاری های وابسته به یک تفکر خاص
مجوز فعالیت داشته باشند در آنصورت پیام این آیه برآورده نخواهد شد!
- "کلکم
راع و کلکم مسئول عن رعیته"(مفاتیح الشرایع، ج 3، ص 45) همه شما در قبال
جامعه حکم نگهبان و مسئول را دارید و باید در تعیین سرنوشت مملکت دخالت کنید.
- "مداد
العلماء افضل من دماء الشهداء" (جامع السرار، ص 211) امر اطلاع رسانی و آگاهی
دادن به مردم، از خون دادن در میدان جنگ و شهادت در راه خدا بالاتر است!
- "اعلام
الجاهل علی العالم واجب" (قاعده فقهی) هر کس که بر حقوق انسانها آگاهی دارد
موظف است اطلاع رسانی کند.
- "اذا
ظهر فی العالم البدع فعلى العالم ان یظهر علامه و الا فعلیه لعنة الله و الملئکة و
الناس أجمعین" (حواشی وافی، ص 36) کسانی که در آگاه کردن مردم و اطلاع رسانی
و افشاگری در برابر انحرافهای دینی کوتاهی کنند مورد لعن و نفرین قرار خواهند
گرفت؛ به عبارت دیگر زمانی که سوء استفاده از الهیات علنی و فراگیر شد دیگر تقیه و
سکوت علما معنا و توجیه شرعی ندارد.
- "اخذ
الله من العلما ان لا یقاروا على کظه ظالم و لا سغب مظلوم" (نهج البلاغه،
خطبه 3) خداوند از علما و آگاهان جامعه تعهد گرفته تا نسبت به چپاولگری و طمعورزی
ظالمین [ناقضان حقوقبشر] و گرسنگی و درماندگی مظلومین بیتفاوت نباشند و آنرا تحمل
نکنند.
بر طبق کلمات فوق، اطلاع رسانی و افشاگری بر ضد شایعه سازیها،
پنهانکاریها، بدعت ها، خیانت ها و جنایت های جاری، مسئولیت هر انسان آگاه و مطلع
میباشد؛ یعنی دین ما می گوید همگی در برابر ظلم و ناآگاهی مسئولیت دارید و قداست
شغل خبرنگاری، در ردیف کار انبیاء قرار دارد.
- لزوم
آزاد بودن فعالیت خبرگزاریهای غیر وابسته از دیدگاه های دیگر نیز قابل طرح است؛
مثل در اوامری چون: "فانظروا"، "فتذکروا" و
"فاعتبروا" به معنای ملاحظه کنید، متذکر شوید و عبرت بگیرید؛ یا معروف است
که می گویند: "هن جرب المجرب حلت به الندامة" (قاعده ای عقلی و تجربی،
دیوان حافظ، غزل 426) یعنی کسی که میگویند:" که آزموده را دوباره بیازماید و از تجارب گذشته استفاده نکند پشیمانی و
افسوس حق اوست! یا در سیاست معروف است که میگویند هر ملتی که از بلاهائی که بر
سر گذشتگانشان آمد پند نگیرد به همان فجایع مبتلا خواهد شد!
حال که این همه قاعده و توصیه در ضرورت و اهمیت عبرت آموزی
وارد شده این سوال مطرح میشود که آیا یکی از ارکان پند گرفتن و متذکر شدن دسترسی
به اخبار درست و بی تعصب نمیباشد؟ آیا از گزارش های دروغ و خبرهای غلط میتوان به
حقیقت رخدادهای گذشته و حال پی برد تا بعد از آن، بشود [عبرت گرفت و هوشیار بود؟
- خداوند
امر کرده "و اما بنعمه ربک فحدث" (ضحی، 11) نعمتهای الهی را برای همگان
بازگو کنید؛ ما تلاش کردیم طبق نص صریح این آیه از خدائی که خود را خالق و حامی
نعمت های بزرگی چون آزادی و دموکراسی و صلح معرفی کرده، تبلیغ کنیم؛ آیا کسانی که
مانع ما شدند برخلاف دستور الهی [و نص صریح قرآن] عمل نکردهاند؟
- خداوند
در جای دیگری می فرماید "فانظر الی آثار رحمت الله" (روم، 50) رحمت و
ترحم الهی را به منظر دید خود و جامعه بیاورید، و از همه مهمتر اینکه دستور داد
"نبیء عبادی انی انا الغفور الرحیم" (سوره حجر، 49) یعنی به تمامی
انسانها اطلاع دهید که من اهل اغماض و بخشش هستم؛ در همه جا اطلاع رسانی کنید که
انبیاء و فرستادگان من حامل غفران و ترحم هستند و هرگونه سخت گیری و خشونت به نام
الهیات، بدعت و تحریف است.
امروز چه کسی متهم است و باید برای تبرئه خود تلاش کند؟ ما
که همه هستیمان وقف اطلاع رسانی پیرامون رحمانیت و غفران پروردگار عالم و افشاگری
بر علیه نقض حقوقبشر گردید یا فقها و قضات حکومتی؟