زحل نیوز- به گفته فعالان حقوق کارگران در ایران، یک چهارم
مشمولان قانون کار حداقل دستمزد ماهانه را دریافت می‌کنند. بر اساس گزارش‌های مرکز
آمار، این میزان دستمزد از نصف هزینه ماهانه یک خانواده چهار نفره نیز کمتر است.
زحل نیوز به نقل از مهر، روز شنبه (۱۹ اردیبهشت/۹ مه)
در گزارشی به بررسی حداقل دستمزد کارگران و هزینه ماهانه خانوارهای ایران پرداخت.
بر اساس تصمیم شورای عالی کار، حداقل دستمزد مشمولان قانون
کار ۷۱۲ هزار
تومان در نظر گرفته شده است. به حداقل دستمزد موارد دیگری نیز اضافه می‌شود که می‌توان
درآمد متوسط ماهانه یک میلیون و ۲۰۰
هزار تومان را در پی داشته باشد.
به گفته فعالان کارگری ۲۵ درصد
از مشمولان قانون کار از حداقل دستمزد برخورددار هستند. در همین حال برخی کارگران حتی
مبالغی کمتر از حداقل دستمزد قانونی را دریافت می‌کنند.
حتی با در نظر گرفتن متوسط ماهانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار
تومانی، بسیاری از خانواده‌های کارگری با کسری قابل توجهی روبرو هستند. بر اساس محاسبات
گروه‌های کارگری، هزینه ماهانه یک خانواده ۴ نفری ساکن شهر حداقل ۲ میلیون
و ۷۰۰ هزار
تومان خواهد بود.
این ارقام از کسری بودجه ماهانه هنگفت خانواده‌های کارگری خبر
می‌دهد. حتی اگر مبنای محاسبه متوسط هزینه ماهانه یک خانواده شهری در سال ۱۳۹۳ یعنی
یک میلیون و ۸۰۰
هزار تومان ملاک مقایسه قرار گیرد، همچنان کسری بودجه ۶۰۰ هزار
تومانی جلب توجه می‌کند.
کاهش کیفیت زندگی کارگران
غلامرضا عباسی، دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران
به خبرگزاری مهر می‌گوید که حداقل دستمزد فعلی تنها هزینه ۱۰ روز
زندگی کارگران را تأمین می‌کند.
فعالان کارگری انتظار دارند که در یک برنامه میان مدت افزایش
دستمزد، فاصله میان هزینه‌ها و درآمد‌های خانواده‌های کارگری کاهش پیدا کند.
نمایندگان تشکل‌های کارگری تصریح می‌کنند که درآمد ناکافی بر
سطح و کیفیت زندگی این افراد تأثیر زیادی داشته است. بر این اساس برخی از برنامه‌های
خانوار کارگری از جمله مسافرت‌ها، به ناچار از لیست نیازها حذف می شوند.
این گزارش تصریح می‌کند که زندگی در حاشیه شهرها، اشتغال چند
نفر از افراد خانواده به منظور تامین هزینه‌ها، اختصاص درآمدها به ضروریات اولیه و
حذف برخی دیگر از نیازها مانند تحصیلات فرزندان، کاهش میزان مصارف غذایی خانوار از
جمله مشکلاتی هستند که دامن‌گیر خانواده‌های کارگری است.
This is dummy text. It is not meant to be read. Accordingly, it is difficult to figure out when to end it. But then, this is dummy text. It is not meant to be read. Period.