زحل نیوز، کیوان کاظمینی بروجردی- نشریه وستی کافکازا نوشت:
ایران 1+5 تصمیم گرفته اند که تا پیش از ۲۴ نوامبر بایکدیگر به توافق هسته
ای برسند.
در مذاکرات هسته ای تاکنون پیشرفتهایی به بدست آمده است، اما
اختلافات همچنان در مورد ظرفیت غنی سازی ایران و مسائل مربوط به لغو تحریم ها پابرجاست.
الکساندر کوزنتسوف، کارشناس مسائل بین المللی معتقد است که
انعقاد توافق هسته ای برای اوباما و روحانی ضرورت دارد.
وی گفت: «حسن روحانی آخرین برگ برنده ی خود را رو کرده است.
او با شعار بستن پرونده هسته ای ایران، در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد. اگر، مذاکرات
شکست بخورد، مرگ سیاسی می تواند در انتظار دولت او باشد. جامعه ایران از تحریم ها به
تنگ آمده است، بنابراین، پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهور کشور اتفاقی نبوده
است.
کوزنتسوف باور دارد که هدف امریکا – محروم کردن ایران از موقعیت
قدرت برتر در منطقه است: «درحال حاضر، ایران – تنها کشور درمنطقه خاورنزدیک است که
تحت حاکمیت دولتهای خارجی قرار ندارد. یعنی، این کشور سیاست داخلی کاملا مستقلی را
درپیش گرفته است. حتی، دولتهایی با قوه سیاسی و مالی زیاد نظیر، ترکیه و عربستان سعودی
که تلاش می کنند در سیاست خارجی، ابتکار عملهای خود را اعمال کنند، به هرصورت به نوعی
با درنظرگرفتن نظریات امریکا عمل می کنند و در اقدامات خود به طورکامل آزاد نیستند.
برای آمریکا، کاهش نفوذ ایران در خاورنزدیک، در شرق عربی، حل و فصل کامل مساله اسد در
سوریه و پایان دادن به حمایت ایران از جنبش «حزب الله» در لبنان اهمیت دارد. یعنی،
محروم کردن ایران از موقعیت بازیگر مستقل.
رجب صفراف، مدیر مرکز مطالعات ایران معاصر، معتقد است که احتمال
دارد، لغو تحریمهای اعمالی علیه تهران به ضرر روسیه باشد: بازارایران به طورکامل
به تصرف شرکتهای غربی در خواهد آمد و شرکتهای روسی نه در طرحهای فنی و نه در طرحهای
سرمایه گذاری نمی توانند با شرکتهای غربی رقابت کنند. شش ماه دیگر، ایران به موقعیتی
دست خواهد یافت که سرمایه گذاریها، تکنولوژی و قراردادهای بلند مدت برمشی سیاسی ایران
و فضای سیاسی درخود ایران تاثیر خواهد گذاشت. و این امر، برای منافع روسیه در آسیای
مرکزی و در مجموع، در این منطقه، پیامدهای فاجعه آمیزی به همراه خواهد داشت. زیرا،
احتمال دارد که ایران به پایگاه نخست برای امریکا و دولت های غربی و به کشوری بدل شود
که ثبات و موقعیت اقتصادی روسیه را برهم زند.
صفراف معتقد است که اگر توافقنامه امضا شود و ایران به سیستم
غربی ارزشها بپیوندد، درآن صورت، درآینده نزدیک، احتمال دارد که جمهوری اسلامی ایران
به رقیب جدی روسیه در طرح منابع انرژی زا بدل شود: ازطریق ایران، دراقتصاد کشورهای
مشترک المنافع و فضای بعداز فروپاشی شوروی سرمایه گذاریهای بزرگی انجام خواهد شد.
و این امرسطح حضور و نفوذ سیاسی ایران درآسیای مرکزی را افزایش خواهد داد.
دوم- ترسیم الگوریتم اقداماتی نظیر لغو تحریمها. این مساله
بسیارپیچیده است. اعمال تحریمها سهلتر از لغو آنها است. تحریمها بسیار زیاد هستند.
چگونه میتوان آنها را لغو کرد؟ آیا لغو تحریمها همانطوری که ایرانیها برآن پافشاری
دارند، باید یکباره انجام شود؟ هرچند من فکر نمی کنم که کشورهای اروپای غربی و روسیه
با این امر موافق باشند، زیرا وزیرامورخارجه ما اصل step-by-step را پیشنهاد کرده بود، یعنی، لغو
تدریجی تحریم ها. باید مکانیسم لغو تحریم ها تدوین شود.