زحل نیوز، کیوان کاظمینی بروجردی- امید کوکبی، محقق جوان ایرانی
که دوران محکومیت ده سال زندان خود را در قرنطینه‌ی بند هفت زندان اوین سپری می‌کند،
با مشکلات جسمی متعددی از جمله، دفع مکرر سنگ کلیه، ناراحتی قلبی، و نیز درد شدید دندان‌هایش
دست و پنجه نرم می‌کند.
زحل نیوز به نقل از وب‌سایت بی.بی.سی فارسی با اشاره به ملاقات روز گذشته‌ی آقای
کوکبی با خانواده‌اش، نوشته که او در این ملاقات وضعیت جسمی مناسبی نداشته است.
این در حالی است که دادستانی تهران با درخواست‌های او برای
درمان بیماری‌هایش در خارج از زندان مخالفت کرده است.
قرنطینه بند هفت زندان اوین که از حدود یک ماه قبل به محل نگهداری
حدود ۷۵ زندانی
سیاسی و امنیتی تبدیل شده، از شرایط بهداشتی و امکانات کافی برای نگهداری همیشگی زندانیان
برخوردار نیست.
این بند که در زیرزمین واقع شده، هیچ پنجره یا تهویه‌ی مناسبی
ندارد و در هر یک از ۴
اتاق آن، ۲۵
نفر جای گرفته‌اند. در این بند، هم‌چنین حیاط یا محیطی برای
قدم زدن و ورزش کردن وجود ندارد.
در همین ارتباط، یک منبع آگاه گفته که بیشتر زندانیانی که از
یک ماه قبل از بند ۳۵۰
به این بند منتقل شده‌اند، دچار مشکلات پوستی و از جمله گزیدگی
حشرات موزی هم‌چون ساس شده‌اند.
آقای کوکبی که هم‌اکنون ۳۳ سال
دارد، پیش از بازداشت، پژوهش‌گر دوره‌ی پسادکترای دانشگاه تگزاس در رشته‌ی فیزیک اتمی
گرایش لیزر بود.
او در بهمن‌ماه سال ۱۳۸۹ در جریان
سفر به ایران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و پس از آن‌که به درخواست مقامات حکومت
ایران از جمله فریدون عباسی، رییس وقت سازمان انرژی اتمی ایران برای همکاری با برنامه‌ی
هسته‌ای جمهوری اسلامی پاسخ منفی داد، به اتهام “ارتباط با کشور متخاصم امریکا” به
۱۰ سال
حبس محکوم گردید.
امید کوکبی، بیش از یک سال اول بازداشتش را در سلول‌های انفرادی
بند دو-الف سپاه پاسداران گذراند و با وجود آن‌که در تمام دوران بازداشت موقت ۱۵ ماهه‌ی
خود، تحت فشار بازجویان برای پذیرفتن خواسته‌های‌شان قرار داشت، خطاب به آن‌ها می‌گفت
که «همواره آماده افتخارآفرینی برای کشورش از طریق فعالیت‌های دانشگاهی است اما هیچ
علاقه‌ای به همکاری در پروژه‌های نظامی ندارد».
This is dummy text. It is not meant to be read. Accordingly, it is difficult to figure out when to end it. But then, this is dummy text. It is not meant to be read. Period.