زحل نیوز- استاد جامعه شناسی دانشگاه پیام نور کاشمر معتقد
است، امروزه زشتی و قبح طلاق در نسل جوان از بین رفته و تبدیل به یک مد شده است.
دکتر عباس عابدی در گفت‌وگو با ایسنا، با اظهار تاسف از اینکه
طلاق در جامعه امروزی رو به افزایش است، افزود: در هیچ زمانی از تاریخ ایران به اندازه
سال‌های اخیر خانواده‌ها در معرض جدایی از یکدیگر و تبعات آن نبوده‌اند.
استاد جامعه شناسی دانشگاه پیام نور کاشمر از طلاق به عنوان
نشانه بیماری اجتماعی نام برد و بیان کرد: طلاق روح پویایی و نشاط اجتماعی را در تشکیل
خانواده از جوانان می‌گیرد، به طوری که امروزه علاقه جوانان به تشکیل زندگی یا بسیار
کمتر شده یا از بین رفته است.
عابدی، تغییر در روش زندگی شهرنشینی، فرآیند توسعه اقتصادی
و اجتماعی و فرهنگی جامعه، گسترش رسانههای ارتباط جمعی، تغییر نگاه به نقش همسر،
تغییر مرکزیت در خانواده از مرد به همسر و در ادامه به فرزندان، افزایش سن ازدواج،
افزایش فرزندان طلاق، بالا رفتن تحصیلات زنان و مشارکت آنان در بازار کار و اشتغال،
استقلال مالی زنان در جامعه، افزایش توقعات و انتظارات از زندگی زناشویی و افزایش تورم
اقتصادی، فقر بیکاری و وابستگی به مواد مخدر از جمله نشانه‌های علمی در ایجاد طلاق
دانست.
این جامعه شناس با بیان اینکه این مسائل کارکردهای خانواده
را دچار فرسایش و مشکل کرده است، بیان کرد: در جامعه امروز سرمایه فرهنگی و اجتماعی
دچار بحران شده است.
وی، ازدواج زودرس و در سنین پایین را اثرات مستقیم برنامه‌های
غربی دانست و گفت: شاید بعضی افراد به بلوغ جسمی یا جنسی رسیده باشند اما به بلوغ فرهنگی
و اجتماعی برای ازدواج نرسیده باشند.
عابدی، شرایط نامساعد ازدواج، دخالت‌های دیگران، معاشرت‌های
مغایر با صیانت خانوادگی، ازدواج‌های اجباری در سنین کم، پیچیده شدن زندگی مشترک، عدم
اعتماد متقابل و خشونت‌ها را از جمله علت‌های اجتماعی در بروز پدید طلاق عنوان کرد.
وی با بیان اینکه بالا رفتن میزان تحصیلات در زنان موجب شده
با حقوق خود بیشتر آشنا شوند و حاضر نشوند به عنوان شهروند دوم تلقی شوند، افزود: چون
برخی مردان این مسائل را درک نمی‌کنند بخشی از پازل زندگی شان با مشکل مواجه می‌شود.
استاد جامعه شناسی دانشگاه پیام نور کاشمر، کم شدن صداقت در
روابط زناشویی و افزایش تنوع خواهی در بین همسران را عامل فروپاشی در خانوادها دانست.
This is dummy text. It is not meant to be read. Accordingly, it is difficult to figure out when to end it. But then, this is dummy text. It is not meant to be read. Period.